جزوه نمونه برداری دکتر بهرامی

پاسخ به پرسش‌های پرتکرار در خصوص استفاده از ماسکهای تنفسی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری کووید 19 (کروناویروس)

ویرایش دوم: دهم فروردین 1399

حدود مجاز مواجهه شغلی TLV :

حدود تماس مجاز با آلاینده ها و مواد سمی در محیط کاربا استفاده از استانداردی بنام محدود آستانه مجاز یا TLV شناخته می شود. این استاندارد می تواند برابر با حداکثرغلظت مجاز (MAC) که استانداردی است در روسیه و یا حد تماس مجاز(PEL) می باشد.

میزان TLV برای بیشتر افرادبنا شده است، اما همیشه درصدی از افراد می باشند که از این مقدار مجاز نیز تحت تاثیر قرار می گیرند، پس TLV مورد استفاده مرز خطر و بی خطری برای همه افراد جامعه نمی باشد.

اساس و مبنای TLV هر ماده نسبت به ماده دیگر متفاوت است. این تفاوت می تواند ناشی از نوع ماده و یا اثر آن بر انسان باشد. البته میزان TLV برای جوامعی که از نظر نژادی، تغذیه ای و حساسیت با هم تفاوت دارند، متفاوت می باشد.

لازم به ذکر است که TLV های رایج در جوامع مختلف را برای مواد زیر به کار نمی برند:

• مرز خطر و بی خطری
• ارزشیابی خطرات ناشی از آلودگی هوا
• براورد میزان سمیت آلاینده های دائمی
• اثبات وجود یا فقدان شرایط بیماری زا
• پذیرش حدود آستانه مجاز توسط یک کشور که آنرا تعیین نکرده است.

TLVها بر اساس مدت زمان مواجهه و نوع مواد به سه گروه زیر تقسیم می نمایند:

• TLV-TWA یا حد آستانه مجاز- میانگین زمانی تراکم
• TLV-STEL یا حد مجاز- حدود رویارویی کوتاه مدت
• TLV-C یا حدود آستانه مجاز سقف

میانگین زمانی تراکم TWA:

حد تراکم مجاز مواد شیمیایی برای 8 ساعت کار در روز و 40 ساعت کار در هفته می باشد که بتوانند بدون هیچ گونه اثر جانبی ذز اثر وجود مواد آلاینده در محیط کار در معرض آن قرار گیرند. طبق رابطه زیر، TLV-TWA در محیط کار می تواند در بعضی از مواقع از حد مجاز بیشتر گردد، به شرطی که میانگین آن از حد مجاز بیشتر نشود.

TLW=C1T1+C2T2+…+CnTn/8

حد رویارویی کوتاه مدت STEL: 

عبارتست از حداکثر تراکمی که کارگران در محیط کار در طی مدت کوتاه( تا15 دقیقه) و پیوسته با آلاینده های محیط کار تماس دارد، بدون اینکه عوارضی در این زمینه ظاهر گردد. البته این تماس در هر نوبت 8 ساعت باید بیشتر از 4 مرتبه صورت نگیرد و فاصله زمانی بین دو تماس کمتر از یک ساعت باشد.

حد آستانه مجاز سقف C:

تراکمی از مواد آلاینده است که طی یک لحظه هم نباید از آن بیشتر گردد. این میزان مجاز برای مواد محرک و التهاب آور کارایی دارد.

این کتابچه جدیدترین ویرایش ارائه شده توسط ACGIH می باشد. ویرایش 2020

سدیم هیپوکلریت بهانگلیسی(Sodium hypochlorite(ماده ای شیمیایی با فرمول NaClO است.شکل محلول این ماده به عنوان سفید کننده و با نام تجاری آب ژاول عرضه می شود. در کشورهای گوناگون با نام‌های مختلف نیز شناخته می‌شود. مانند بلیچ، واروکینا و آموکینا که بسته به غلظت آن به نام‌های تجاری گوناگون در بازار موجود است.

آب ژاول که در فارسی به آن مایع سفید کننده و وایتکس نیز گفته می‌شود، محلولی است که برای گندزدایی، سفیدکردن و بوزدایی به کار می‌رود.

آب ژاول محلولی حاوی ۱۰ تا ۱۶ درصد هیپوکلریت سدیم در آب است. رنگ آن نزدیک به زرد و طعم و بوی آن تند است. مزيت آب ژاول اين است که خاصيت ضدعفوني کننده نيز دارد زيرا يک سفيدکننده کلردار است. افزودن مقدار کمي پربورات به آب ژاول، قدرت سفيدکنندگي آن را افزايش مي‌دهد. البته بايد توجه داشت که محلول هيپوکلريت سديم ناپايدار است و در مجاورت نور و گرما تجزيه شده و اکسيژن آزاد مي‌کند و در نتيجه از شدت عمل آن کاسته مي‌شود لذا بايد آن را در ظروف مات و دور از گرما نگهداري کرد. آب ژاول طبق فرمول زیر تجزيه مي‌شود.

NaOCl -- NaCl + O2

هیپوکلریت سدیم ترکیبی خورنده بوده و سریع تجزیه می شود و ترکیب و کیفیت ثابتی ندارد و عدم اطمینان از خلوص آن و ایجاد محیط قلیایی بعد از کاربرد که سبب کاهش اثر کلر می شود، سبب شده تا از آن به عنواناکسید کننده قوی و عامل سفید کننده استفاده شود. این محلول خاصیت قلیایی دارد و PH محلول در دمای 20 درجه سانتیگراد بالاتر از 7 است.

طراحی روشنایی مصنوعی

مسئله ای که در طراحی روشنایی مصنوعی بایستی در نظر گرفت این است که اثر روشنایی روز در این نوع طراحی دخالت داده نشود تا سیستم روشنایی ما در شب یا زمان هایی که اثر روشنایی روزحداقل است کارایی کافی داشته باشد.

انواع سیستم های روشنایی مصنوعی

• سیستم روشنایی عمومی
• سیستم روشنایی موضعی
• سیستم روشنایی ترکیبی

مشخصات
حجم	279 KB
فرمت فایل	PDF
مبلغ	12,000 Toman